غروب، غم حسن (ع) غمینم کرد   *   نیش زهر تهمت دل دو نمم کرد

حقا که کز مرگ گریزی نیست      *    الهی! ممیران به زهر تهمت مرد

غروب که شد، اوستا اعلام کرد که فردا تعطیل !! ...

- یکی از بچه ها گفت : خدا نکند اوستا امید وارم که اتفاق بدی نباشد، چرا تعطیل؟

- آخر فردا شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی علیه السلام است !!

- یکی از بچه که شوخ طبع بود و با اوستا حشر و نشر بیشتری داشت؛ گفت : جناب شیخ اوستا کربلایی ! کار کنتراتیه ها! نه حوزه علمیه ! این جور تعطیلی ها مال کسانی است که شهریه و مهریه و امتیازات مرکزجهانی را داره، نه تویی که حتی شهریه هم نداری ... سرش را پایین انداخت و با ناخن اشاره اش بغل موخش را خارش داد و اضافه کرد : می بخشید! داشتید ولی قطع کرد ...

- اوستا گفت : خوب برای همین است که من درد مظلومیت امام حسن (ع) را بیشتر درک می کنم. شهادت امام حسن(ع) از رحلت رسول اکرم(ص) سوزناکتر است، چون که خودم درد زخم امام حسن(ع) را چشیده ام! ... درست است که کمیته انضباطی مرکزجهانی [1] (جامعة المصطفی العالمیه ) همه چیز را  از من گرفته است، ولی یک چیزی خوبی به من داده ! و آن هم چیزی نیست جز همین درک و فهم درد زخم تهمت، از پایگاه قدرت!! ... اینو شنیده اید که امام حسن(ع) را می گویند سه صد (300) تا زن  داشته ؟!  و حتی از زبان باباش علی(ع) نقل و حدیث را انداخته اند که حضرت به پیروان و محبینش توصیه می کرد که به پسرش حسن(ع) زن ندهند !! چون او خیلی طلاق ده (طلاق دهنده) است ... از آن طرف هم از پیامبر(ص) حدیث موثق داریم : این الله لایحب المطلق یعنی خدا زیاد طلاق دهند را دوست ندارد؛ یعنی کسی که زیاد زن می گیرد و طلاق می دهد خدا دوستش ندارد.

* * * * * * * * * * * *
قطب راوندى رحمه اللّه از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که حضرت امام حسن علیه السّلام به اهل بیت خود مى فرمود که من به زهر شهید خواهم شد مانند رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم ، پرسیدند که خواهد کرد این کار را؟ فرمود که زن من جَعْدَه دختر اَشْعَث بن قیس ، معاویه پنهان زهرى براى او خواهد فرستاد و امر خواهد کرد او را که آن زهر را به من بخوراند. گفتند: او را از خانه خود بیرون کن و از خود دور گردان ، فرمود که چگونه او را از خانه بیرون کنم هنوز کارى از او واقع نشده است ، اگر او را بیرون کنم کسى به غیر او مرا نخواهد کشت و او را نزد مردم عذرى خواهد بود که بى جرم و جنایت مرا اخراج کردند.

پس بعد از مدّتى معاویه مال بسیارى با زهر قاتلى براى جعده فرستاد و پیغام داد که اگر این زهر را به حسن علیه السّلام بخورانى من صد هزار درهم به تو مى دهم و ترا به حباله پسر خود یزید در مى آورم ؛ پس آن زن تصمیم عزم نمود که آن حضرت را مسموم نماید.
روزى جناب امام حسن علیه السّلام روزه بود و روز بسیار گرمى بود و تشنگى بر آن جناب اثر کرده و در وقت افطار بسیار تشنه بود، آن زن شربت شیرى از براى آن حضرت آورد و آن زهر را داخل در آن کرده بود و به آن حضرت بیاشامید، چون آن حضرت بیاشامید و احساس سمّ فرمود کلمه استرجاع گفت و خداوند را حمد کرد که از این جهان فانى به جنان جاودانى تحویل مى دهد و جدّ و پدر و مادر و دو عمّ خود جعفر و حمزه را دیدار مى فرماید، پس روى به جعده کرد و فرمود: اى دشمن خدا! کشتى مرا، خدا بکشد ترا، به خدا سوگند که خلفى بعد از من نخواهى یافت ، آن شخص ترا فریب داده خدا ترا و او را هر دو را به عذاب خود خوار فرماید؛ پس آن حضرت دو روز در درد و اَلَم ماند و بعد از آن به جدّ بزرگوار و پدر عالى مقدار خود ملحق گردید.

معاویه از براى آن ملعونه وفا به عهدهاى خود نکرد و به روایتى آن مالى که وعده کرده بود به او داد ولیکن او را به حباله یزید درنیاورد و گفت : کسى که با حسن علیه السّلام وفا نکرد با یزید وفا نخواهد کرد^. 

- و در فضیلت گریه بر آن حضرت و زیارت آن بزرگوار از ابن عبّاس ‍ روایت شده که حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود که چون فرزندم حسن را به زهر شهید کنند ملائکه آسمانها هفتگانه بر او گریه کنند و همه چیز بر او بگرید حتى مرغان هوا و ماهیان دریا و هرکه بر او بگرید دیده اش کور نشود روزى که دیده ها کور مى شود؛ وهر که بر مصیبت او اندوهناک شود، اندوهناک نشود دل او در روزى که دلها اندوهناک شوند، و هرکه در بقیع او را زیارت کند قدمش بر صراط ثابت گردد در روزى که قدم ها بر آن لرزان است .
منبع : منتهی الآمال؛ شیخ عباس قمی ج1
[1] حاج اوستای ما مثل آن که هنوز اطلاع ندارد که "مرکزجهانی علوم اسلامی" به "جامعة المصطفی العالمیة" تغییر نام پیدا کرده است ...