اگز ذکز انبیا و صحابه و اهل بیت کنیم، کتاب جداگانه می باید.

... اما به سبب تبرک به صادق(رضی الله عنه) ابتدا کنیم، که او نیز بعد از ایشان بوده است. و چون از اهل بیت بیشتر سخن طریقت او گفته است، و روایت از او بیش آمده، کلمه چند از آن حضرت بیارم، که ایشان (یعنی این ائمه علیهم السلام) همه یکی اند. [کلهم نور واحد] چون ذکر او [ امام صادق (ع)] ذکر همه بود، (یعنی ائمه علیهم السلام)

نبینی که قومی که مذهب او [امام صادق( ع)] دارند، مذهب دوازده امام دارند ؟ یعنی یکی [امام صادق( ع)] دوازده [همان دوازده امام معصوم] است و دوازده [دوازده امام معصوم،]یکی[امام صادق(ع) است].

اگر تنها صفت او گویم، به زبان و عبارت من راست نیاید ، که در جمله علوم و اشارات و عبارات بی تلکف به کمال بود. و قدوه جمله مشایخ بود، و اعتماد همه بر وی بود، و مقتدای مطلق بود. هم الهیان را شیخ بود، و هم محمدیان را امام، و هم اهل ذوق را پیشرو، وهم اهل عشق را پیشوا.

#الف: هر سخنی را که امام صادق از انبیاء الهی بگوید و از پیامبر خاتم(صلی الله علیه و آله] و جانشینان بر حق پیامبر اکرم ص و صحابه ای آن حضرت بی فرماید، کلّهم درست است؛

#ب: ائمه معصومین علیهم السلام که نور واحد هستند، «محمد یان را امام» و پیشوا می باشد، و هر کسی آن دوازده امام را قبول نداشته باشد، از امت محمد(ص) نیست. چنانکه به صراحت می فرماید: « آن می دانم که هر که به محمد –صلی الله علیه و آله- ایمان دارد و به فرزندانش ندارد او به محمد –علیه الصلوة و السلام- ایمان ندارد.» ]

[یعنی امام صادق یا همان امام معصوم] هم عباد را مقدم، هم زهاد را مکرم هم صاحب تصنیف حقیق، هم در لطایف تفسیر و اسرار تنزیل بی نظیر بود، و از باقر رضی الله عنه بسیار سخن نقل کر ده است و عجب دارم از آن قوم که ایشان خیال بندند که اهل سنت و جماعت را با اهل بیت [چیزی در راه است] که اهل سنت و جماعت اهل بیت اند به حقیقت . و من آن نمی دانم که کسی در خیال باطل مانده است، آن می دانم که هر که به محمد –صلی الله علیه و آله- ایمان دارد و به فرزندانش ندارد او به محمد –علیه الصلوة و السلام- ایمان ندارد. تا به حدی که امام اعظم شافعی در دوستی اهل بیت تا به حدی بوده است که به رفضش نسبت کردند و محبوس داشتند. و او در آن معنی شعری سروده است و یک بیت آن این است:

لو کانَ رَفضاً حُبُّ آلِ مُحمَّدٍ

(اگر محبت اهل بیت رفض و کفر است)

فَلیَشهَدِ الثَّقَلانِ أنّی رَافضِی

(جنّ و انس بدانند که من رافضی هستم.)