اولین کتابی که در باره حضرت زهرا س نوشته شد؛ دعای فاطمین امام حسین ع

ریاحین ـ حجت الاسلام نجم‌الدین طبسی استاد خارج مهدویت، فقه و اصول حوزه علمیه قم : با اشاره به اینکه طول تاریخ اسلام کتاب‌های زیادی درباره زندگانی زهرای اطهر(س) به رشته تحریر در آمده است، ابراز داشت: این کتاب‌هایی که در تاریخ برای این بزرگوار نوشته‌اند، حکایت از جایگاه رفیع حضرت فاطمه(س) دارد و توجه روز افزون دنیا به وجود نورانی این شخصیت را نشان می‌دهد.

نخستین کتاب فاطمی را چه کسی نوشت

نخستین کسی که تاریخچه‌ای از زندگانی حضرت صدیقه کبری(س) را به قلم آورده و به صورت کتاب تدوین کرده است، ابوصادق سلیم بن قیس هلالی کوفی متوفای سال 76 هجری است که وی مطالب مربوط به حضرت زهرا(س) را به فاصله‌‏ای کمتر از سه سال از شهادت آن حضرت به نقل از امیرالم?منین(ع)، سلمان، ابوذر و مقداد که شاهدان عینی ماجراها بوده‌‏اند، نقل کرده است. و این کتاب با انام «اسرار آل محمد» و «اسرار اهل بیت» ترجمه کتاب سلیم ابن قیس، نیز به فارسی برگردانده شده است.

وی افزود: در این سال‌های اخیر بیشتر از تعداد کتاب‌هایی که در طول 1400 سال راجع به حضرت زهرا نوشته است، کتاب تدوین شده و به بازار عرضه شده است، به غیر از زبان فارسی و عربی، کتاب‌هایی که به زبان اردو، استانبولی، ‌ترکی‌، ‌تاجیک،‌ کردی،‌ مالایی، هندی، چینی، تایلندی، سومالی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، روسی، ایتالیایی،‌ پرتغالی و ده‌ها زبان دیگر درباره زندگانی ایشان نوشته شده، شاید برای برخی تعجب‌آور باشد که در زبان اردو بیش از 250 کتاب، ترکی آذری بیش از 30 کتاب و استانبولی نیز 27 کتاب راجع به فاطمه زهرا(س) نوشته شده است که نشان از توجه دنیا به این بانو و مکتب اهل بیت(س) دارد.

دریای فضائل حضرت زهرا(س) ساحل ندارد

حجت الاسلام طبسی با تأکید بر اینکه اقبال برای شناخت شخصیت فاطمه زهرا(س) به عنوان الگو در دنیا بیشتر شده است، خاطرنشان کرد: چیزی که نظرم را جلب کرد، مجله دانشکده اسلامی عراق در نجف اشرف بود که شماره ویژه مجله شماره بیستم خود را در دو جلد به مقالات مرتبط با حضرت صدیقه کبری(س) اختصاص داد که هر یک شامل 600 صفحه که جمعاً‌ 1200 صفحه می‌شود، نشان از این دارد که فرهنگ فاطمی آنچنان در دانشگاه‌ها و در بین دانشجویان گسترش یافته که ویژه‌نامه‌ای دانشجویی در مقالاتی ناب به شکل عالی و پرمغز شخصیت این بزرگوار نوشته شده و تقدیم جامعه کردند، در واقع درباره شخصیتی می‌خواهیم صحبت کنیم که پیامبر اکرم(ص) درباره ایشان فرمود: «هی بضعة منّی و هی قلبی و روحی التی بین جنبی»، یعنی فاطمه زهرا روحی در کالبد من است، شخصیتی که جا دارد کتاب‌ها درباره او نوشته شود.

 آری! وقتی درباره دریای فضائل رسول الله(ص) می‌‌خواهیم بنویسیم، هیچ گاه به ساحل نمی‌رسیم، درباره فضائل حضرت فاطمه زهرا(س) نیز این گونه است، حدیثی را ابراهیم بن محمد جوینی خراسانی در کتاب «فرائد السمطین» جلد دوم از ابن عباس طی حدیث مفصلی نقل می‌کند-، جوینی متوفی 730 است- که پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اَمّا اِبْنَتی فاطِمَةُ فَهِیَ سَیِّدَةُ نِساءِ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ والآخرینَ وانّها لَتَقومُ فی مِحْرابِها فَیُسَلِّمُ عَلَیها سبعونَ اَلْف مَلَکٍ من المَلائِکَةِ المُقَرَّبینَ وَیُنادونَها بما نادَت بِهِ الملائِکَةُ مَریَمَ فَیَقُولونَ یا فاطمةُ! اِنَّ اللّه اصْطَفیکِ وَطَهّرَکِ وَاصْطَفیکِ علی نساء العالمینَ».

چرا پیامبر(ص) فاطمه(س) را دوست می‌داشت

در اینجا پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: ولی دخترم فاطمه برترین زنان عالمیان از اولین تا آخرین است، بر او در محراب عبادتش، هفتاد هزار فرشته از مقربین درگاه الهی سلام می‌دهند و او را با آن جمله‌ای که حضرت مریم(س) را مخاطب قرار داده بودند، مخاطب قرار می‌دهند و چنین می‌گویند: ای فاطمه! خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر تمام زنان عالمیان برتری داده است؛ این فاطمه سرور زنان جهانیان است، نه تنها فقط دوران خودش، بلکه سرور زنان تمام دوران‌ها است، رسول خدا(ص) با کسی تعارف ندارد، پیامبر(ص) غیر از فاطمه زهرا(س) - چنانچه می‌گویند- سه دختر دیگر هم داشتند، اما هرگز مانند فاطمه(س) با آن‌ها رفتار نکردند و چنین سخنانی را نسبت به آنان نفرمود [با وجود که یکی از دخترانش که همسر عثمان بود به وسیله او به شهادت رسید در منزل پدرش رسول الله جان به جانان تسلیم نمود ...] این خودنشان از جایگاه ویژه حضرت فاطمه که منحصر به خودشان است.

جایزه خداوند برای محبان فاطمی

 پیامبر اکرم(ص) در مقام تعارف نیست و قضیه فراتر از مسأله پدر و فرزندی است، بلکه ‌مسأله روح و روان رسول الله(ص) و اساس هستی اسلام است، همه اسلام در گرو همین جمله است: «فَهِیَ سَیِّدَةُ نِساءِ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ والآخرینَ»، فرمود: فاطمه نور چشم و میوه دل من است، فرمودند: فاطمه از نوع انسان ولی انسان حوریه است، خداوند از عبادتش تعریف می‌کند، هنگامی که وارد محراب می‌شد، نور حضرت(س) به آسمان‌ها ساطع می‌شد، همچون ستارگان آسمان که به زمین نورافشانی می‌کنند، آسمانیان نیز نور حضرتفاطمه(س) را می‌‌دیدند، خداوند عز و جل به ملائکه می‌فرمود: ملائکه من نگاه کنید به کنیز من چگونه در محراب عبادت است، چگونه بدنش از ترس من مرتعش است و با تمام وجودش به عبادت من روی آورده است، شما را شاهد می‌گیرم که من شیعیان، پیروان و دوستدارانش را از آتش جهنم در پناه قرار دادم.

حجت الاسلام طبسی با بیان اینکه طبق روایات اطاعت از حضرت زهرا(س) همانند اطاعت از رسول خدا(ص) و خداوند عزوجل است، بر لزوم شناخت ابعاد مختلف زندگانی ام‌ابیها تأکید نموده می فرماید: به نظر من امروز دنیا متأسفانه از معنویت دور شده است، امروز در یمن شاهد هستید که چگونه آ‌ل سعود به اسم اسلام مردم مسلمان را به خاک و خون می‌کشد، زیرا که سران و مسئولان کشورهای ائتلاف از خدا و معنویت دوره شده‌اند، در چنین دورانی پیش از گذشته به معنویت، ارتباط با خدا، سخن گفتن با خدا و دعا کردن نیاز مبرم داریم و راه ارتباط به خداوند و بازگشت به معنویت فاطمه زهرا و آشنایی به فرهنگ فاطمی است زیرا رضایت او رضایت خدا و خشم او خشم خداست، او آیینه تمام نمای رسول الله رحمة للعالمین است.

دعایی فاطمی که امام حسین(ع) در عاشورا خواند

 وی با اشاره به اینکه دعاهای فاطمه زهرا(س) در مراحل مختلف زندگانیشان در کتابی به نام «صحیفه جامعه فاطمیه» جمع‌آوری شده است، افزود: به نظر من آشنا شدن با این دعاها موجب می‌شود که بتوانیم روح و روان خود را جلا دهیم، همین گونه که خداوند در قرآن کریم فرمود: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ»، اگر دعایتان نباشد، پروردگارم به شما توجهی نمی‌کند،پس بیاییم با دعاهای حضرت فاطمه(س) آشنا شویم تا شاید خداوند عزوجل به ما عنایتی کند.

این کارشناس ارشد مهدویت بیان داشت: دعایی را امام حسین(ع) در روز عاشورا به فرزندشان امام سجاد(ع) در آخرین لحظات عمر شریفشان به عنوان یادگاری از مادرشان حضرت زهرا(س) یاد دادند که نشان از اهمیت فوق‌العاده این دعا دارد که در صحیفه فاطمیه صفحه 29 آمده است، امام سجاد(ع) فرمود: پدرم روز شهادتش– روز عاشورا– در حالی که خون از تمامی بدنش در فوران بود، مرا به سینه‌اش فشرد و گفت: فرزندم! این دعا را حفظ کن که همانا مادرم فاطمه به من آموخت و مادرم از رسول خدا(ص) آموخت و جبرئیل امین نیز به رسول خدا(ص) آموخت که در هنگام هر حاجت، نیازمندی، امر بزرگ و به هنگام هر اندوه و بلایی که فرو می‌آید، این‌گونه بخوان: «بحقِ یس و القرآن الکریم و بحقِ طه و القرآنِ العظیم یا مَن یَقدرُ علی حَوائج السائلین، یا مَن یَعلم ما فی الضّمیر یا منفّساً عَنِ المَکروبین، یا مُفَرجاً عَنِ المَغُمومین، یا راحِمَ الشّیخ الکبیر، یا رازقَ الطِفلَ الصّغیر، یا من لایحتاج الی التّفسیر صلّی علی محمّد و آل محمّد و افعل بی کذا و کذا». [این دعای شریف در مفاتح الجنان شیخ عباس قمی نیز آورده شده است]