مشکلات شبکه آموزش دانش آموزی(شاد)

«برنامه شاد» چه غم هایِ که در خانواده های دانش آموزان افزاد

... خواهر! نمیدونی این «برنامه شاد» چه غم که تو خونه ای ما انداخته، چه گرفتاری و درد سر و جنجالی ...

- چه شده خواهر ؟

- آخر ما یک مبایل لمسی داشتیم که او دست بابای بچه ها بود، الان آن بنده خدا مبایل منو با خودش می برد، مبایلشو می گذارد برای بچه ها که با «برنامه شاد» درس بخوانند؛ چه دعوا و درد سری که نداریم، چهار تا بچه و یک مبایل !! ... آن یکی میگه الان برنامه من است، آن یکی اش میگه برنامه من است !! ... توپ که نیست، مبایله، می ترسم یکی دو روز دیگه از کار بیاندازه و خراب کند ...

در کوچه ما یک وانتی جوان کم حرفی است که فقط روزهای دوشنبه می آید و بسات می کند. خیلی هم سرش شلوق است؛ چون او بر خلاف دیگر وانتی ها فروشش درهم نیست! از سیب زمینی(کچالو) و پیازش گرفته تا بهترین میوه اش را با جعبه و گونی اش می گذارد روی کف خیابان، مشتری ها می تواند سوا کنند، با همان قیمت بقیه وانتی ها. من دیر رسیده بودم، کچالو ته کشیده بود، چیزی برای انتخاب نمانده بود، به هر صورت شروع کردم به سوا کردن ... دو خانم افغانی همان طور که میوه جدا می کردند با هم درد دل هم می کردند ...

خواهر! نمیدونی این «برنامه شاد» چه غم که تو خونه ای ما انداخته ...

چه شده خواهر ؟

آخر ما یک مبایل لمسی داشتیم که او دست بابای بچه ها بود، الان آن بنده خدا مبایل منو با خودش می برد، مبایلشو گذاشته برای بچه ها که با «برنامه شاد» درس بخوانند؛ چه دعوا و درد سری که نداریم، چهار تا بچه و یک مبایل !! ... آن یکی میگه الان برنامه من است، آن یکی اش میگه برنامه من است !! ...

آری! عزیزان این برنامه شاد» که چه غم ها در خانه های فقیران که افزوده است! یکی و دو تا که نیست، چند تا گونده ها شو برای تان میگم:

1)    بسیاری از خانواده های فقیر، به ویژه طلاب افغانستانی را که من می شناسم، از روز که مبایل هوشمند یا همان لمسی و «اندروید» به بازار آمد تا امروز اصلا آروزویی خریدن آن را هم نکرده اند؛ این مبایل ها هر چه هوشمندتر، بیشتر هوشمندانه تر در دستان افراد ثروتمندتر جا خوش کردند. بدیهی است که غم هزینه اینترنت را نیز به آن افزود.

2)    همزمان با «برنامه شاد»، هوشمندانه و شادی کنان، بدور از چشم تنبل نظارتی دولت، قیمت های مبایل هوشمند و لمسی رفت بالا؛ کاش خود تنها میرفت! کامپیوتر را هم به دنبال خود کشید! هم اکنون دیگر کامپیوتر و لبتاپ دست دوم هم کمتر از یک ملیون تومان نیست !!!.

3)    و دقیقا همگام با غم «برنامه شاد» برای دانش آموزان، سرعت اینترنت سمکارت «همراه اول» و «ایرانسل» آمده پایین!! با مبایل ها مودم های «تریجی»(3G) در ساعات «برنامه شاد» هیج سایتی باز نمی شود؛ مودم های «فورجی»(4G) که تا قبل از «برنامه شاد» 120000صدوبیست هزار تومان و 200000دو صد هزار تومان بود، شده 600000شش صدهزار تومان و بروبالا!!

4)    از طرفی هم تعداد زیاد دانش آموزان و خانواهای شان، با اینترنت و مبایل هوشمند، آشنایی ندارند که هیچ ، بسیاری خانواده های این دانش آموزان کم سواد یا بی سواد هستند.

5)    از همه بدتر این که : این «برنامه شاد»، ناعادلانه  است. دانش آموزان سخت کوش و درس خوان و درس نخوان و تنبل را یکی بلکه دانش آموزان که در خانواده شان پدر و مادر یا خواهر و برادر با سوادتر و کلاس بالاتر دارند، همین طور ناعادلانه امتیاز  و نمره می گیرند، بر عکس دانش آموزان که در خانواده های بی سواد هستند امتیاز و نمرات شان می آیند پایین. این از آن غم های است طراحان «برنامه شاد» اصلا به فکرش هم نبوده اند... .

6)    تعداد زیاد از دانش آموزان، نمی توانند وارد برنامه شوند؛ بیشتر آن سهل انگاری مدرسه است که درست مشخصات دانش آموز یا شماره کارت یا شماره پاسپورت یا مبایل را وارد سایت نکرده است، یا مشکل از شبکه شاد است، کد عضویت که برای شما می آید اشتباه است!! بیش ده کد ارسالی شبکه شاد آمد و وارد کردم عضویت دانش آموز را قبول نکرد !!!... ، لذا قابل شناسایی نیست و نمی توانند وارد برنامه شاد شوند.

7)    بد نیست یاد آوری شود که اسم این برنامه که «شاد» گذاشته شده است، نهایت کج سلیقه گی است ! مثل آن که «فیل فیل»(مورج) را شکر قیرمیز بی نامید!!!... .