سریال «شیوع» معرف اندیشه دکترین ایران نسبت به افغانستان

کشف تفاوت سیاست ایران و پاکستان نسبت به افغانستان در سریال شیوع

تعداد زیادی اهل سیاست و دیانت، در رسانه های مختلفی گفتاری و نوشتاری، پیامت های ناگواری را بر سریال «شیوع» استوار کرده و خواستار قطع پخش آن از «صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران» شده اند. بیشتر پیامدهای برشمرده، پیامدهای می باشد که قبلا به کرات و مرات از ناحیه نیرون انتظامی ، نمایندگان رسمی ، مسئولین عالی جمهور اسلامی ایران و حتی امام جمعه کرمان و امثال ایشان، نسبت به مهاجرین افغانستانی مقیم ایران ، تحمیل شده است و ادامه دارد. هیچ مسئول و نهادی دولتی و غیر دولتی ایران، نسبت به رفتارهای غیر انسانی و اسلامی شان، اظهار ندامت و احساس مسئولیت ننموده اند. بنا بر نقدهای برخی  اهل اندیشه و سیاست ایران – که تعدادش کمتر از انگشتان یک دست می باشد - که نسبت به عمل کردهای  غیر انسانی مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران، در قبال مهاجرین افغانستانی انتقاد داشته اند، که نه صاحب وجه و مقام دینی بوده اند و نه دارنده مقام عالی دولتی .

لذا معترضین و خواستارن نرم قطع پخش سریال «شیوع» از «صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران»، نه بخاطر ضرر و پیامدهای سؤ آن به مردم و ملت افغانستان می باشد ، بلکه دغدغه خاطر شان بیشتر به خطر افتادن منافع شخصی و صنفی خود شان می باشند. بدین معنی که «سریال شیوع» آن باطن و اندیشه سیاه مخفی ایرانی ها را نسبت به مردم افغانستان، به صورت بسیار ساده ، واضح ، روشن و قابل فهم برای ملت و مردم افغانستان نشان می دهد، و این مسأله موجب تغییر دیدگاه عموم مردم افغانستان به ایران می شود، بر این اساس پایگاهای مردمی رهبران و سیاست مداران و فرهنگیان وابسته به ایران، بویژه روحانیون و طلاب، در میان مردم متزلزل می شود.

در حال که «سریال شیوع»، پرده از اندیشه ای محافظه کارانه ای دکترین سیاسی-فرهنگی ایران نسبت به افغانستان و افغانها برداشته است. نظام ایران را همانگونه که هست ، آن هم به زبان هنری معرفی می نماید که سیاست ایران در قبال افغانستان، با سیاست پاکستان هیچ تفاوتی ندارد. تنها تفاوتش آن است که سیاست تبعیض آمیز مذهبی و نژادی ای پاکستان از قوم زورمند، شفاف و بی پرایه است، با وجود که اعتقادات مذهبی(مطلقا چه شیعه و سنی) برای نظام ایران هیچ جایگاه ندارد، صرفاً به عنوان یک آلت سیاست، در موارد مورد نیاز ، به کار گرفته شده و جهت حفظ منافع قدرت سیاسی-اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد.

بنابر این اعتراض و درخواست قطع پخش «سریال شیوع» از «صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران»، درخواست بی حاصل بوده، و مسئولین نظام ایران، هیچ وقعی به این درخواست های بدون پشتوانه قدرت سیاسی و دولتی افغانستان، اهمیتی نخواهد داد. علی فرض تشخیص مسئولین ایران که پخش سریال فوق، به ضرر قدرت سیاسی- اقتصادی ایراین می باشد و قطع نماید؛ دقیقا درخواست کنندگان قطع پخش آن، در محروم نمودن توده ای مردم افغانستان، از شناخت نظام ایران، شریک می باشد. دیدگاه اکثر مسئولین دکترین نظام ایران، نسبت به افغانستان، همان است که گوشه های آن در «سریال شیوع» اشاعه شده است.

امّا این که برخی رسانه هایِ نوشتاری افغانستان، با توسل به تحریک احساسات مسئولین نظام «جمهوری اسلام ایران»، مبنی بر آن که در زمان جنگ هشت ساله ایران و عراق، اتباع متدین و مخلص افغانستان، دوشادوش سربازان ایرانی، با صدام و حامیان آن جنگیدند و شهید شدند، متوسل شده است ؛ اندر قطع پخش «سریال شیوع» مؤثر نخواهد افتاد.