|
سلام مهاجر 
| ||
|
نخ نمایه های بیانیه محقق!! إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون++++ آقای محقق منظور شما از سوالات ذیل و واگذاری آن به پروسه تحقیق، و جواب قناعت بخش چیست؟ آری جناب آقای محقق! آنچه که مردم و ملت، از سوالات شما و واگذاری آن به پروسه تحقیق، می فهمند، این است که جناب شما از دولت خواستار استحمار مجدد مردم داغدار ما و خانوادهای این شهیدان مظلوم می باشید، نه چیزی دیگری. آیا بهتر نیست مانند جناب خلیلی بُخورید و دم نزنید؟ در بیانیه و پیام حاج ممحد محقق سمت شمال آمده : ... «در السوالی جلریز ولایت میدان فاجعه آفریدند و حدود 22 تن از بهترین فرزندان مدافع وطن را کشتند و بدنهایشان را پس از شهادت تکه تکه نموده به آتش کشیدند... ... من برای این عزیزان که در سی کلومتری پایه تخت کشور که سی ساعت در محاصره جنگیدند و هر قدر از حکومتی که برای ثبات آن جان نثاری میکردند کمک مطالبه کردند و در جواب وعده دروغ و یا جواب رد دریافت کردند »... «خصوصا بامیانی ها، غوریها و بهسودی های عزیز تسلیت عرض مینمایم» ... «اما دردی که احساس میکنم از قضیه دیگر است از ناحیه تبعیض و دوگانه بینی و از ناحیه سوالات بی پاسخی است که در باره این حادثه است، - چرا تنها بالای هفت پوسته ای که در آن بچه های بامیان و بهسود مستقر بودند آغاز و انجام شد و دو سه پوسته دیگران از صحنه کنار رفتند.» - «چرا در ظرف سی ساعت جنگ و محاصره علی رغم همه تلاشهای که انجام هیچ کمکی به آنها صورت نگرفت در حالیکه لوای نظم عامه در چند کیلومتری صحنه جنگ مستقر بودند؛ - چرا تمامی 22 شهید همه بچه های هزاره هستند؟» - «به چه عت بعد از سقوط آخرین پوسته های بچه های هزاره دیگر جنگی نشد و همه ای منطقه غرق در سرور شادمانی و سرود خانی شد و گرگ و میش یکجا رقصیدند؟» - «به چه جهت بچه های که بعد از سی ساعت جنگ و تحمل گرستنگی خود را به مرکز لوای نظم عامه رسانیدند در عوض تقدیر، خلع سلاح شدند ؟ آیا این ها را از اسیر جنگی پنداشتند؟» «این همه سوالات تیست که باید در یک پروسه تحقیق جامع و عادلانه برسی و برای آن جواب قناعت بخش برای مردم ارائه گردد در غیر آن این حادثه میتواند تخم بی اعتمادی ملی را کاشته و شیرازه وحدت ملی کشور متزلزل نماید.» *****همه این سوالات را که محقق واگذار در یک پروسه تحقیقی نموده و از دولت خواستار جواب شده است؛ از خود جناب آقای حاج محقق باید پرسیده شود که این سوالات را که جناب شما از دولت نموده اید و به پروسه تحقیق محول کرده اید که جواب قناعت بخش به ملت بدهند!! خود شما در طول سی ساعت مقاومت و تقلاهای کمک خواهی شهداء قبل از شهادت و شکست هفت پسته ای بچه های هزاره میدانیستید، یا گذارشی است که بعدا باز مانده های هفت پسته به شما آورد است؟ اگر در طول سی ساعت مقاومت یعنی یک روز نصف مقاومت بچه های هزاره، شما تمام این جریانات را میدانیستید، شما در حیطه وظیفه تان چه کار کردید؟ منظور جناب عالی از واگذاری این سوالات به پروسه تحقیق، و تهیه جواب قناعت بخش چیست؟ اگر قصد و نیت جناب شما این است که دولت احمدزی، این سولات شما را واقعا در یک پروسه یا دادگاه نظامی عادلانه برسی و متخلفین را مجازات نماید!!! ذهی خیال باطل. پس معلوم می شود که جناب شما این بیانیه با عجله و خواب آلود نوشته اید. چون این سوال در گام نخست از خود شما پرسیده میشود. از طرفی، جواب این سوالات را دولت در طول عمر کوتاهش به وضوح داده است: از این که احمدزی، طالبان را از جنوب به شمال منتقل کرد و لایت های شمالی را محل و میدان جنگ قرار داد، شما این دولت را نشناختید؟! یعنی بدین معنی که احمدزی، از ملی گراهای زرنگ پشتون و نژادا کوچی و دارایی گرایش عمیق طالبانی است که خواست با انتقال طالبان از جنوب به شمال، جنگ را از خانه پشتون به خانه ای غیر پشتون منتقل کند، این خدمت بسیار بزرگ برای طالبان و پختون هاست، چون در جنوب از سه ناحیه پختون ها کشته و متضرر می شد، در شمال افغانستان، این چنین نیست. باز هم اگر این مسأله دارای غماضت و هوش بیشتری لازم دارد، از اسیر گرفتن هزاره ها در مسیر جاغوری و بین هرات و قندهار، می باید ماهیت دولت سران و رهبران پایه تخت نشین برای مردم روشن می نمود؛ اما این که هم اکنون بعد از رسیدن طالبان به گلوگاه کابل با به شهادت رساندن سربازان صادق و مدافعین واقعی ملت و مردم افغانستان باز هم محقق در پی تحقیق و تشکیل پروسه تحقیق می باشد، مقدار غلضت غباوت را میرساند. آری جناب آقای محقق! آنچه که مردم و ملت، از سوالات شما و واگذاری آن به پروسه تحقیق، می فهمند، این است که جناب شما از دولت خواستار استحمار مجدد مردم داغدار ما و خانوادهای این شهیدان مظلوم می باشید، نه چیزی دیگری.
[ شنبه 94/4/13 ] [ 7:32 عصر ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  دوستان! چند سالی در کشور خودم به نام افغانستان آواره تر از دیار دگرانم، حال این معنی را بر خویش دارم می قبولانم که برای مردم ما هجرت، سفر دور درازی است که انتهای آن محکمه عدل الهی است. لذا هروقت دلم از نا مردمی ها و نامردی های اطرافیان و سران بی سر و حاکمان متعصب سود جویِ کشورم ... می گیرد سراغ « سلام مهاجر » رفته دل نوشته های که قطرات دریای دل گرفتگی های هجران همیشه خانه بدوشی هست را باشما در میان می گذارم . باری عزیزان؛ این جهان همچون درخت است اى کرام ما بر او چون میوه هاى نیم خام سـخـتـگـیرى و تـعـصـب خـامى است تا جنینى کار خون آشامى است | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
