راهِ نوی اخادی قاچاقچیان راهِ ایران

از آن جای که دو سه سالی است ایران، مرزهای مشترک خودش با افغانستان و پاکستان را پوشش امنیتی بیشتری بخشیده است؛ لذا قاچاق انسان و وارد نمودن کالاهای قاچاقاقی بویژه انسان و مواد مخدر برای قاچاقیان سخت شده و در آمد حاصله از این راها کاهش یافته است. به همین جهت قاچاقیان انسان، راهای جدیدی برای اخادی و ازدیات درامد شان سنجیده اند. یکی از آن راها این است:

همین دیروز صبح خانم یکی از آشنایان با آه و ناله با بنده در تماس شد که هر مقدار پولی که دارم و میتوانم برای شان تهیه کنم که داعشی ها در کرمان ایران، دو نفر از بستگانش را که قاچاقی به ایران می آمدند، گروبان گرفته و گفته است و یکی از آنها پیره مرد فلانی می باشد، لذا اگر همین روز تا ساعت فلان مبلغ بیست ملیون تومان به حساب شان وارز نشود، برای فردا میشود چهل ملیون تومان!!.

من برایش گفتم: خانم اولا که این ها داعشی نیست؛ اگر داعشی باشد، با پول آزاد نمی کنند؛ این ها قاچاق چیان انسان هستند، به همین جهت باید راهی مطمئن تری برای آزادی آنها پیدا نمایید، در غیر آن هم پول تا از دست رفته و به مسافران تان هم دسترسی نخواهی یافت....

من دنبال پول بودم و هم از دوستان با تجربه که نسبت به این راه سیاه تجربه و آگاهی بیشتر داشتند، خواستار راهنمایی و کسب اطلاع بودم و حتی این موضوع را با پلیس صدوده ایران هم در میان گذاشتم.

لذا دوستان، به ویژه یک سید روحانی پاکستانی افغانی، صراحتا با دو مصداق از همین مورد فرمودند که :

 1) همین سالگذشته، مشابه همین دو نفر را این قاچاقچیان گرفته بودند از خانوادهای شان در قبال هر نفر هشت ملیون تومان خواستار بودند که خانوادهای شان در مدت تیعیین شده مبلغ درخواستی را به حساب آنها وارز کردند، ولی تا امروز خبری از آن دو مسافر در دست نیست.

2) در یک مورد چهار نفر بودند و خانوادهای گروبان مبلغ درخواستی آنها را تهیه نتوانیستند و آنها هم مبلغ درخواستی شان دو برابر کردند که تهیه خواسته قاچاقچیان از وسع و قدرت آنها خارج بود. بعد از بیست روز آن مسافرین گروبان گرفته شده از افغانستان زنگ دند که با فرار نمودند یکی از ما و مراجعه او به نیروز انتظامی ایران، ما و قاچاقیان دستگیر شدیم، و یک نفر زخمی ما به بیمارستان انتقال داده شده و پرونده ای کیفری درخواست خسارت و دیه علیه قاچاقیان چیان انسان تشکیل داده شده است و ما سه نفر بوسیله نیروی انتظامی رد مرز شدیم که هم اکنون خارج از نوبت با هزینه هر نفری سه ملیون ، پاسپورت و ویزه ایران تهیه کرده ایم.

لذا بنده جریان این دو نفر را به پلیس صدوده در میان گذاشتم که آنها هم مرا راهنمایی نمود که هر چه زودتر خانوادهای گروبان گرفته شده به نیروی انتظامی محل شان مراجعه نمایند.

شب که در تماس شدم خانوده دو نفر گروبان گرفته شده که همسر پیره مرد بخاطر زخمی شده شوهرش غش کرده راهی بیمارستان شده بود و بقیه کارها طبق خواسته ای دوزدان پیش رفته و تهدات آنها عملی شده بود و متأسفانه مبلغ مورد خواست قاچاقچیان را با فروش طلاها و سائل خانه شان تهیه کرده به حساب شان وارز کرده بودند!!. دوزدان هم در قبال این عمل عجولانه و احمقانه آنها وعده داده بودند که همین صبح امروز یکشنبه 2/3/1394 مسافرین آنها را در قبال سه ملیون کرایه تاکسی درب منزل شان پیاده می کنند !!!.

به نظر شما دوستان! قاچاقچیان به وعده شان عمل خواهد کرد ؟

آیا کار این خانواده و خانوادهای مشابه ایشان درست خواهد بود ؟

راه حل بهتری رهای گروگانهای انسانی از دست این قاچاقچیان انسانی ای از افغانستان به ایران چیست ؟