ویزای نانوایی ایران

درین مناسبت که با سال نو 1392هـ.ش مقارن شده بود. در این دعوت بنا بود خویشاوندان و دوستان از شهرستانهای دور نزدیک تشریف بیارند؛ متأسفانه از اکثر استان ها و به خصوص از استان اصفهان بیشتر حتی بستگان نسبی شان هم نیامده بودند. علت را یکی از بستگان حاضر توضیح داد که: اداره اموراتباع و مهاجرین خارجی جمهوری اسلامی ایران، به کسانی که در طرح ساماندهی سال 89 شرکت کرده و پاسپورت ویزا دریافت کرده اند، نامه تردد خارج از استان اصفهان داده نشده است.

میزبان در میان دوستان حاضر نگاه کرد چشمش به شخص افتاد که در آن طرح شرکت کرده بود و الآن هم تشریف داشت لذا میزبان گفت: چطور جناب آقای عدل پرور توانسته نامه خارج از استانی بدست بیاره ولی دیگران ...

آقای عدل پرور، سخنان میزبان را قطع کرده گفت: حاج آقا! مسأله من با دیگران فرق می کند! من بعد از ثبت نام گذراندن مرحله سوم آن، در مرحله چهارم متوجه شدم که من باید بیش از چهار پاسپورت بی گیرم که هزینه اش بیش از شش صد یورو می شد، از خیرش گذشتم. بعدا پشیمان شدم ولی خدا به من الهام کرده بوده که، از خیر شرکت در این طرح چپاولی بگذرم ، یک لقمه نان و پنیر چند تا یتیم و صغیر را کنده تو دهن شورای افغانه ایران نیاندازم! اگر شرکت می کردم، تا الآن تقریباً باید دو تا سه ملیون تومان دست رنج خودم و چند تایتیم برادرم را میانداختم تو دهن این بی انصاف ها... یکی از دختر یتیمای اخوی گفت: عمو! هروقت ما را گرفت رد مرز کرد، همین پول خرج راهِ مان میشه، ما که دگه پولی نداریم به ایران برگردیم، اگر این پول ها را خرج پاسپورت و ویزا نمایی، یک سال بعد هم که رد مرز شویم ، دگه چیزی برای خرج راهی برگشت به افغانستان هم نداریم؛ ما که همانند مهاجرین دارنده کارت که نیستیم تا سازمان ملل به ما کمک کند.

آری! همشهری های که از این طرح ویزای خانوادگی دریافت کرده اند، بلا استثناء برای شان نامه مسافرت و خروج از شهرستان داده نشده است. استان اصفهان تمدید ویزای کسانی که قبل از سال نو ویزای شان تمام شده بود ، پاسپورت های شان را گرفته، ویزای شان برای بعد از سیزده حمل92 (فروردین-سیزده بدر) موکول کرده است!! ...

یک آقای خارج آمده که چارگوش به حرفای عدل پرور گوش میداد گفت: آغا! ویزا میدانی یعنی چه؟ یعنی تبعه یک کشور از کشوری دیگری با ارائه پاسپورتش دریافت می کنند، حق مسلم و بین المللی اش می باشد که در هر ولایت (استان) کشور میزبان که از آن ویزا دریافت کرده مسافرت نماید...

عدل پرور حرف آن آقا را قطع کرده گفت: جناب شما ویزای دولت ایران را از کشوری دریافت کرده به ایران آمده اید که، تا به پاسپورت شما نگاه کند به ویزای خود شان اصلاً اهمیت نمی ده؛ تازه قانون ویزای که شما می گویید، شاید در فرهنگ سیاسی بین الملل اروپا و امریکا ... یک چنین معنای داشته باشد، این جا کشور اسلامی است ...

- آقا فرق نمی کند، هر دولت که دولت دیگری را در عرصه بین المللی به رسمیت شناخته باشد، این معنای ویزا پذیرفته محسوب می شود ...

- آری جناب ! نسبت به دولتی که رئیس جمهورش هزینه دفترش را تو پلاستیک از ایران نگرفته باشد!!!...

- به هر صورت آقا! این ویزا فقط بدرد نانوایی می خورد؛ من نمیدانم که دولت ایران شما را مسخره می کند یا به مهر و امضا و قرار و مدار خودش اهمیت قائل نیست. در عرف دنیا، ما ویزا شهر و استانی مخصوص که با داشتن آن ویزا حق خروج از آن شهر را در آن کشور معطی ویزا نداشته باشد نداریم. این معنا ندارد ویزا داشته باشی ولی برای مسافرت به در دیگر نقاط همان کشور، با داشتن ویزای همان کشور، نیاز به نامه و مجوز دیگری غیر از ویزا داشته باشد. مگر در موارد خاص مثل مناطق ممنوعه ای همانند مناطق جنگی، نظامی همانند نیروگاه بوشهر یا مراکز مهم اقتصادی که در صورت رفتن به آن نقطه خاص و رود درآنجا، نیاز به مجوز مخصوصی غیراز ویزا می باشد. در عرف بین الملل "ویزای نانوایی" مرسوم نیست. ...