عناون سخنان استاد محقق در قم:

• اهمیت پیوستگی ملّت­ها
• مشخصات ممیّزه انسان­ها از همدیگر 
• خبر طرح "نَو" سامان دهی مهاجرین 
•  موضوع پایگاه دائمی امریکا در افغانستان

 امروزجمعه7/5/90 حجة الاسلام و المسلمین محقق رئیس کمسیون عدلی و قضایی مجلس نمایندگان افغانستان، در استان قم، دو جلسه سخنرانی داشتند؛ قبل از ظهر، در مدرسه عالی امام خمینی، با علماء ، طلاب و دانشجویان، بعد از ظهر در مسجد امام زین العابدین(ع) با عموم مهاجرین افغاسنتانی مقیم قم. جلسه سخنرانی بعد از ظهر ایشان، در مکان فوق چنان جمعیت جهت استماع سخنان ایشان آمده بودند که مسجد 3000 متری تبدیل شده بود به استخر!! یعنی به گونه ای جمعیت در داخل مسجد متراکم بود که جای نشستن نبود! همه سرپا استاده بودند! عرق بود که از سر و صورت، پشت و پهلوی مردم سرگردان، همانند چشمه جوشان از منافذ لباسهای آنها تراوش می­نمود!. همه آمده بودند که خبر خوشی برای رفع سرگردانی شان هدیه بی­گرند! که گرفتند!

برای همین دست آورد را که نسبت با افغانهای شرکت نموده در طرح سامان دهی قبل از ظهر بیان نموده بود، بعد از ظهر با تفصیل ، تأکید و شواهد امید بخش تری مطرح نمود.

پیوستگی ملّتها موجب دوام و قوام و بقای شان است.
نسبت به سرنوشت و آینده شیعیانِ و هزاره ها گفت: در صورت ملتی، باقی میماند که انسجام و پیوستگی در میان آنها وجود داشته باشد. یکی از عوامل انسجام هم میتواند مشترکات فکری و فرهنگی باشد، ما اگر بخواهیم یک ملت زنده و پویا باشیم، باید نمادهای پیوستگی ملّی را در میان خود حفظ کنیم؛ قرآن کریم هم این امر را توصیه می نماید که: متحد باشید به یک رسمان محکم الهی چنگ بزنید تا متفرق و معدوم نگردید. اگر متفرق شدیم، ممکن است که در پیچ و خم ها و طوفان های حوادث، موجودیت خودمان را از دست بدهیم. در تاریخ دیده می­شود که بسیاری از ملل منقرض شدند. یکی از دلائل مهم انقراض آنها از دست دادن روح بقاء که همان اتحاد و همبستگی ملی بودند را از دست دادند. نمونه های عبرت آمیز زیاد وجود دارد که قرآن کریم می فرماید: ملت های که منقرض می شوند، ملت های دگری که با ایده های عالی و خصلت های انسانی، جای آنها را می­گیرند؛ چنان که امرالمؤمنین علی(ع) می فرماید: أَهْلُ الْأَرْضِ یَوْمَئِذٍ مِلَلٌ‏ مُتَفَرِّقَةٌ وَ أَهْوَاءٌ مُنْتَشِرَةٌ وَ طَرَائِقُ مُتَشَتِّتَة (نهج البلاغة،خ1 ص 44) ملل متفرقه که دارای ایده و اندیشه های متفرق بودند، رفتند و نابود شد، جایش ملت و مذهبی آمد دارای اندیشه و ایده انسانی با فرهنگ عالی اسلامی، تمام ملت­ها و قومیت های متعدد و متفرق آنروز را متحد نمود، تمدن ماندگاری را بنام تمدن اسلام، به جهانیان عرضه نمود که جای آن ملت های متفرق و متشتته را گرفت.وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ‏ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ‏ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ یُطیعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ (توبه/71) یعنی آن مشترکات دنینی که دارند باهم حفظ نموده و ترویج می کنند. برای همین خداوند توصیه می نماید که اتحاد و هم بستگی خویش را حفظ کنید: وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا (آلعمران/103)

تأثیرات فرهنگ های وارداتی
ما به هر اندازه که این نمادهای ملی خودمان را از دست بدهیم، به همان اندازه دچار پراگندگی، حتی خدای نخواسته دچار نابودی می شویم. متأسفانه امروز افغانهای ما که به افغانستان برمی گردند، با بارهای فرهنگی مختلف وارد افغانستان می­شوند؛ تعداد در فرهنگ همسایه جنوبی ما (پاکستان) حزم شدند؛ تعداد هم از هموطنان ما به فرهنگ و کلتور ایران علاقه مند شدند؛ برخی هم با کُله بار فرهنگ غربی وارد افغانستان می­شوند ... افغانستان شده مثل بساط "بنجاره فروشی­ها" یعنی تمام نمادهای ملی ما از دست رفته است. اختلاف فرهنگی، تضاد بوجود میاورد، به همین جهت همیشه در افغانستان بحران است.
استاد محقق اضافه نمود: توصیه من این است که امروز افغان­ها اگر می­خواهد یکپارچه و متحد باشند؛ باید به تقویت ارزش­های ملّی شان بی­پردازند؛ از اعتقاد و مذهب، زبان و گویش­های محلی، هنرهای منطقه ای ... تمام ارزش­های که در افغانستان هست، باز شناسی کنند و در اطراف آن گرد هم آیند. یک سفر در استرالیا داشتم؛ در آن جا هشتاد هزار افغان زندگی می­کنند که چهل هزار آن را تنها هزاره تشکیل می­دهد، چهل هزار آن اقوام دگر است!. با آن که آنها امروز زندگی ای خوبی دارند، دارای مراکز علمی-فرهنگی خوب، همانند: مرکز رسول اکرم (ص)، مرکز ولیعصر(عجج)،مرکز فیض محمدکاتب، مسجد امام علی(ع) ... ده­ها مرکز فرهنگی، علمی و دینی عالی ای دگر. اما آنچه مهیم هست، محو و ذوب شدن آنها در فرهنگ اروپای و غربی آن جا است.
آری! حدود هشتاد سال پیش که انگلیس در هندوستان و پاکستان ... حاکم بود و استرالیا هم که یکی از مستعمراتش بود، برای گسترش جاده ، افغانها را با شترهای شان بوسیله ای کشتی به آنجا انتقال دادند، چون در آن بیابان های وسیع وسائل ماشین آلات حمل و نقلش ممکن نبود، چون شترها به آب کمی نیاز داشتند – استرالیا یک کشور بسیار وسیع است که از یک سمت مرز به سمت جهت دگرش با هواپیما شش ساعت راه است! – از شرق به غرب با بار شتر، همین افغانها کار می کردند!!. در این هشت دهه افغانهای که هویت شان را از دست داده اند، گم شده اند، ولی شترهای آنها که هویت شان را از دست نداده اند، هنوز در گله های خیلی بزرگ - حدوداً یک ملیون رأس به صورت وحشی وجود دارند - گاهی به صورت گروهی به مزارع حمله می کنند، نیروهای نظامی استرالیا هزاران راس آنها را به قتل میرسانند تا به مضارع صدمه نزنند!!. دگر امروز چیزی بنام افغان وجود ندارد! فقط یک منطقه است بنام (got  ) که مخفف کلمه افغان است.
افغانهای امروز نیز چنین است. هزاره در این جهت در خطر بیشتر است. در صد و بیست سال پیش که بوسیله حاکمت ظالمانه عبد الرحمن خان جابر که دست به نسل کشی هزاره یازید، هزاره ها به غرب ایران و کویطه بلوچستان کویطه مهاجر شدند؛ ولی هزاره های ایران که بنام بربری یا خاوری یاد می شد، هویت فرهنگی شان را از دست دادند، امروز گم شده اند.

فصول و اعراض ممیّزه انسانها از همدیگر
اگر فصول ممیّزه ما، از میان برداشته شود، ما گم می­شویم. بسیار از هزاره های ما، در طول این سی سال مهاجرت، در مواردی، این فصول ممیّزه ای خود شان را از دست داده اند. در کشورهای که مشترکات بیشتر داشته اند، بیشتر در آنجا حزم شده اند؛ به عنوان مثال در پاکستان هزاره های ما کمتر با آنها مشابهت فرهنگی داشتند، هزاره به همان شکل هزاره باقی مانده اند، چون زبان آنجا انگلیسی و اوردو بود، زبان و گویش­های محلی شان را حفظ کرده اند، لذا هزاره پاکستان با هزاره ای دایزنگی، بهسود و جاغوری تفاوت ندارند. امروز اگر بخواهیم در افغانستان وجود داشته باشیم، اولاً تمام افغانها اصالت های فرهنگی و ملّی شان را در هرجای که هستند حفظ نمایند و هزاره ها بخصوص.

مسأله طرح سامان دهی
در باره طرح سامان دهی که نسبت به افغانهای فاقد مدرک در ایران مطرح هست، با مسئولین و نمایندگان مجلس ایران مطرح نمودیم. آنها بما وعده دادند که : ما طرح سامان دهی را به گونه ای سازمان می­دهیم که خانواده شرکت نموده در طرح سامان دهی نیازی نباشد که از خارج شوند، تا خطرات امنیتی و ضررهای اقتصادی به آنها وارد نشود. امّا مجردین به افغانستان برگردند، و از آنجا با ویزای قانونی برگردند. این طرح ما از آنها تقاضا کردیم.

امّا آنچه که واقعیت دارد این است که اگر ما می­خواهیم در افغانستان مأثیر باشیم، خراسان بزرگ تاریخی و هزارستان امروز داشته باشید، با همین داشته های علمی و فنی شان پس به وطن شان برگردید، تا محو نشوید.

به فکر وطن خویش باشید. می گویند: "به زمین مردم، درخت نشان که بوی تبر می­آید" یا به عبارت دگر: " اگر چه خسرو و خاقان چینی * به ملک مردمان گوشه نشینی" این جا ایران جای ما نیست! لذا اگر هزاره ها به همین صورت بروند و حزم ایران و استرالیا ... شوند، جای شان در افغانستان خالی نخواهد ماند!!.

موضوع پایگاه دائمی امریکا در افغانستان

جناب استاد محقق، موضوع پایگاه دائمی امریکا در افغانستان را در جلسه قبل از ظهر و هم در بعد از ظهر مطرح نمود که : هنوز امریکا چنین درخواستی را در مجلس افغانستان نداده است. در صورت ارائه چنین درخواست به مجلس، آنروز ما به صورت مفصل نسبت به آن توضیح داده و اقدام مناسب را مجلس ارائه خواهد نمود.