جالب ترین چرندیات تاریخی کاکا کرزی

... تنها جامعه جهانی و در راس‌ آن آمریکا نیست که از کرزی رو گردانده است، بلکه مردم افغانستان هم به این نتیجه رسیده اند که کرزی در این چند سال جز مداری بازی (شعبده بازی) و فریب مردم چیز دیگری در لوح کارش نداشته است. سال گذشته وقتی کوچی‌ها[ی طالب] به مناطق هزاره‌جات در بهسود هجوم بردند، او به حاجی محمد محقق هشدار داده بود که اگر تظاهر کننده گان پای شان را از دهمزنگ فراتر بگذارند رگبار خواهد شد!. به نیروهای آمریکایی اطلاع داده بود که هزاره‌ها (شیعه یان) می‌خواهد کودتا کند وبدتر از همه اینکه گفته بود آنان با طالبان همکاری دارند و قصد دارند که کابل پایتخت را به دست طالبان بسپارند. آن روز نیروهای آمریکایی در حالت آماده باش قرار داشتند و در چندین جای شهر کمربند زده بودند تا تظاهرات هزاره‌ها را مهار کنند چون کرزی به آنان گفته بود که هزاره‌ها می‌خواهد نظم را مختل کنند. تظاهرات در همان چهار راهی دهمزنگ خاتمه داده شد و کرزی خشمش هنوز فروکش نکرده است و گفته می‌شود او چندان میانه خوبی با وطنداران هزاره‌اش ندارد.

چشم انتظاران بابا از اوردگاه تله سیا!

توافقات که نسبت به وضعیت مهاجرین، در سفر اخیر کریم خلیلی معاون رئیس جمهوری اسلامی افغانستان به کشور جمهوری اسلامی ایران بدست آمده است :

   8/10/1387
استاد خلیلی معاون رئیس جمهور در رأ‌س یک هیئت بلند پایه دولتی، متشکل از وزرای احیا و انکشاف دهات، فواید عامه، سرپرست وزارت امور مهاجرین، و معینان وزارتهای امور خارجه، معارف و صحت عامه، رئیس عمومی اداره آمادگی مبارزه با حوادث و شماری دیگر از مقامات دولتی بنا به دعوت رسمی جناب آقای علی سعید لو معاون اجرائی رئیس جمهوری اسلامی ایران، اخیراً به کشور جمهوری اسلامی ایران سفری انجام دادند.

در این سفر معاون رئیس جمهور و هیئت همراه طی دو دور مذاکرات رسمی با معاون رئیس جمهور ایران و همتایان ایرانی شان، در موضوعات گسترش روابط میان دو کشور، تداوم مشارکت ایران در بازسازی افغانستان، مشکلات اقامت، کار و تحصیل مهاجرین افغانستانی در ایران و جلب کمکهای ایران برای مقابله با حوادث اضطراری گفتگوهای انجام داده و به توافقاتی در این زمینه ها دست یافتند.

در این سفر دیدار ها و مذاکرات جداگانه میان هریک از اعضای هیئت با همتایان ایرانی شان صورت گرفته و پس از گفتگو و بررسی زمینه های همکاری متقابل، یادداشتهای تفاهم و سند همکاری در زمینه های موافقت شده به امضا رساندند. از جمله نسبت به امور مهاجرین به توافقات ذیل دست یافتند :

1 ) برمبنای مذاکرات انجام شده در خصوص مهاجرین طرف ایرانی موافقت نمود: اخراج مهاجرین فاقد مدرک در زمستان امسال را متوقف نموده و نیز مهاجرین ساکن در مناطقی که از طرف شورای عالی امنیت ملی ایران مناطق ممنوعه برای اسکان مهاجرین اعلان شده است می توانند به افغانستان برگشته یا به دلخواه شان به یکی از شهرهای دیگر ایران اسکان یابند.
1 ) و همچنین دولت ایران موافقت نمود برای 300 هزار تن از مهاجرین دارای مدرک که از نمایندگی های سیاسی و کنسولگریهای افغانستان در ایران پاسپورت می گیرند، بدون خروج از ایران، ویزه کار یک ساله که تا دوسال دیگر نیز قابل تمدید می باشد، صادر نماید.
3 ) همچنین از طرف مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران در جهت رفع ممنوعیت شرکت فارغان دوره ثانوی در کنکور سراسری ایران، و شمولیت در دانشگاههای آن کشور از این طریق و نیز فعالیت مدارس خودگردان مهاجرین وعده مساعدت داده شد.

استاد خلیلی طی سخنرانی در جمع مهاجرین به تشریح دستاوردهای ملت و دولت افغانستان در طول هفت سال صحبت نموده و پیشرفتهای صورت گرفته در عرصه های معارف، صحت عامه، راهسازی، توسعه مخابرات و شبکه ارتباطات تلفنی، رشد و توسعه چشمگیر رسانه ها و و جود آزادی بیان، تامین مشارکت و حضور اقوام و گروههای اجتماعی در اداره کشور، به تفصیل سخن گفتند.
وی ضمن تایید وجود برخی کاستی ها و نارسایی ها تفاوت میان و ضعیت امروز کشور با هفت سال قبل را بیان نموده و چشمپوشی و نادیده گرفتن این دستاوردها را بی انصافی خواند.
استاد خلیلی تاکید کرد، با آنکه با وضعیت مطلوب و تامین عدالت اجتماعی به طور کامل فاصله وجود دارد اما با آنهم آهنگ حرکت نظام جدید به سمت گسترش عدالت و تامین و توسعه امکانات در کشور بر مبنای حقوق شهروندی می باشد.
وی وجود روحیه اخوت و برادری بین اقوام و مذاهب کشور را از بزرگترین نعمتها و دستاوردهای فصل جدید بر شمرده و از مهاجرین خواست با وحدت و همدلی و براساس خردگرایی و تعقل در راستای تقویت ارزشها و دستاوردهای فصل جدید کوشش نموده و از عملکردهای سطحی و مبتنی بر احساسات و تفرقه انگیز دوری کنند.

 » برگشت به کابل، در سرزمین عشق و زندگی

بلی، فقط در این گوشه از دنیا، در دنیای خودم، در دنیای که بسیار به آن عشق می‌ورزم رسیدم. کابل هستم، صحت و لباس عافیت در تن، صحت و در فکر بازیابی خاطرات گذشته و در جریان قرار گرفتن روزگار اینجا. این کابل، یک دنیا عشق است، یک دنیا زندگی است. وقتی ازش دور باشی، درکش می‌کنی وقتی در درونش زندگی کنی احساس آرامش می‌کنی اما وقتی بیرون از کابل باشی فکر می‌کنی بسیار ویران شده‌ای، بسیار بیچاره و وامانده شدی،

 وقتی از این شهر خاک‌آلود دور باشی، خاطرات اینجا مثل خوره به تنت میفته و هی در تنت سوزنک بازی درمیاره، با خودت و آن هستی که نیستی است مشکل پیدا می‌کنی. این است زندگی در وطن، زندگی در کابل و عشق در کابل و افغانستان عزیز. این است کوچه‌های گردآلود و غباری که از سرعت موترها و ملی‌بس‌ها به هوا بلند می‌شود و تو پشتش دق می‌کنی. این هم عشق است و تو برای استنشاق آن دلتنگ می‌شوی، باور کنید به دنبال این کوچه‌های تنگ و غبارآلود دلتنگ می‌شوید.

بعد از چند روز سپری در کشورهای اروپایی، در بهترین شهرهای دنیا، و قدم زدن در شهر رم، تورین، فلورانس، سی‌ینا، ابروتزو، تیرمو، برلین و ساختمان‌های آسمان خراشی که ابهت و عظمتش تو را بهیجان می‌آورد، اینک خودم را در کابل می‌یابم، در شهری گرد و غبار اما پر از عشق و زندگی. بی‌هیچ احساسی که فکر کنم شهری، کشوری بر کشورم برتری دارد، نه نه، هرگز، هرگز.

حتی دیدن کودکان خیابانی با چشمان جستجوگر شان، دیدن گدایان سرِ سرک، دیدن تصاویری که برای خیلی‌ها تکاندهنده است اما گاهی زیباست و عشق. چرا زیباست، چون تو دلیلی برای این می‌یابی که چو عضوی به درد آورد روزگار، دیگر عضوها را نماند قرار. تو احساس می‌کنی آنها نیازمند تواند، نیازمند دستگیری توست است. اینجا در دل تو عشق روئیده است که با آنها احساس همدردی می‌کنی، اینجا عشق است که تو می‌خواهی به آنها کمک و احساس مشترک داری. چرا چون تویی که آن را درک می‌کنی، تویی که آرزو می‌کنی دیگر کودکان افغان در سرک‌های و کوچه‌ها کار نکنند، گدایی نکنند در عوض به مکتب بروند. اینجاست که عشق روئیده است و تو هستهء آن عشق هستی که برای بهتر شدن جامعه قدمی برداشتی.

دیدن دوستان، پرسه زدن در کوچه‌های برچی، کارته سه سراپا عشق است. هیچ شهری به اندازه کابل زیبا نیست، هیچ شهری به زیبایی کابل و مردمان افغان نمی‌رسد. قربان علی همسایه ما که هر روز با کراچی‌اش به کار می‌رود و شب‌ها دیر به خانه برمی‌گردد. وقتی درب حولی را تق تق می‌زند و پسر کوچکش سر از پا ناشناخته و شیدا دویده درب را باز می‌کند و بعد قربانعلی صورت پسرش را می‌بوسد و پسرش را روی کراچی در حولی خانه یک دور می‌گرداند – سراپا عشق است، زندگی است و امید. پسر قربانعلی شاد است چون پدرش کار می‌کند و شب‌ها با دست پر برمی‌گردد، او شاد است چون پدرش وقتی هرشب دیرگاه به منزل بازمی‌گردد، یک دور با پدرش سرگرمی و کراچی سواری می‌کند – مهم نیست که کودکان همسایه موترسواری می‌کنند. کراچی پدر برای او عشق است و سرگرمی.

گپ‌های از بازی مردار سیاست بماند برای یادداشت بعدی.

میلاد مسیح مهربان مبارک باد

وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا

و درود بر من، روزى که زاده شدم و روزى که مى‏میرم و روزى که زنده برانگیخته مى‏شوم.» (19) مریم :  33

سالروز پور فیض میلاد حضرت مسیح (ع) پیام آور صلح و دوستی، مهر و آشتی را به تمام مسحیان و بشردوستان جهان تبریک و تهنیت عرض نموده گسترش صلح امنیت مسیحایی را در سراسر جهان، بویژه کشور بخاک خون نشسته افغانستا آروزمندم!. به قول حضرت مسیح که می فرماید : « هیچ به فردا میندیش، فردا اندیشه هایی برای خود دارد ، رنج هر روز برای آن روز کافی است .» امید وار باشید! به فرموده حضرت علی(ع)  گذشته ها گذشته؛ آینده هنوز نیامده؛ فرصت وجود میان دو نستی را مغتنم شمارید.

ما کانَ لِلَّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحانَهُ إِذا قَضى‏ أَمْراً فَإِنَّما یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ  (19) مریم :  35

خدا را نسزد که فرزندى برگیرد. منزّه است او؛ چون کارى را اراده کند، همین قدر به آن مى‏گوید: «موجود شو»، پس بى‏درنگ موجود مى‏شود. (19) مریم :  35

مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَ ما کانَ مَعَهُ مِنْ إِلهٍ إِذاً لَذَهَبَ کُلُّ إِلهٍ بِما خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ (23) المؤمنون :  91

خدا فرزندى اختیار نکرده و با او معبودى [دیگر] نیست، و اگر جز این بود،قطعاً هر خدایى آنچه را آفریده [بود] باخود مى‏برد، و حتماً بعضى از آنان بر بعضى دیگر تفوّق مى‏جستند. منزه است خدا از آنچه وصف مى‏کنند. (23) المؤمنون :  91