|
سلام مهاجر 
| ||
|
[ یادداشت ثابت - جمعه 94/3/2 ] [ 1:39 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
عید مرده ها مبارک!!
در افغانستان یک روز قبل از هر عیدی، عیدی دارند بنام «عید مُرده ها» که در آن روز مردم افغانستان سعی می کنند که ختم قرآن بی گیرند و خیرات و نذرات برای گذشتگان شان نمایند. یادم هست که بچه بودم و قرآن را میتوانیستم بخوانم ولی نه به تندی و سرعت بزرگان که دو و سه جزء می خواندند، بخاطر آن من هم از دعوت شوندگان ختم قرآن عقب نمانم، زیاد قرآن میخواندم !! به همین جهت، سرعتم به حدی رسیده بود که در نیم ساعت یک جزء میخواندم .... امروز بعد از چهاردهه هر چه فکر کردم که عیدی زنده های ما چیست ؟ چگونه است باید برگزار شود؟... به نتیجه نرسیدم !! چون همه مردم مان مصیبت دیده اند و خانه ای نیست که پدر و برادر ... شهید نداشته باشند و یتیمی نداشته باشند؛ محل نیست که خانه ای بی سرپرست و نان آوری نباشند !! ... به این نتیجه رسیدم که : افغانستان؛ یعنی خانه یتیمان و بیوه زنان که روزگار شان واقعاً بسیار بدتر است از فلیسطنیان ... در روز قدس که روز دفاع و حمایت از مظلومان است و مردم افغانستان که مظلوم ترین مردم جهان است، هیچ کسی از این مردم حرفی نمی زنند و حتی متأسفانه خود مردم افغانستان !!!. لذا من در راه پیمایی روز قدس شرکت نکردم!! . چون «روز قدس» همانند فوتبال که از ورزشی بودنش خارج شده، «روزقدس» هم تبدیل شده به روز منافع سیاسی ملی ملت های به ظاهر مسلمان ... لذا به نظر من، ما مردم افغانستان، دیگه عید زنده نداریم .... عید سعید فطر مرده ها، به مردم افغانستان تسلیت باد [ یکشنبه 04/1/10 ] [ 12:20 عصر ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
اتباع برای تعیین تکلیف مدارک، منتظر پیامک و اطلاعیه باشند
معلوم نیست که وزارت کشور ایران، پیامک را چگونه به آنان ارسال می کند!!!. در یک کلام وزارت کشور ایران، اذیت و آزار فزیکی و روانی و اقتصای ای بی سابقه ای را علیه اتباع افغانستانی های مظلوم روی دست گرفته است که حتی با قانون دولت و دین و آئین و فرهنگ مردم ایران سازگاری ندارد!! در حال که نیروی انتظامی همان سربرگه داران را با ضرب و شتم و توهین رد مرز می کند ... ]
[ سه شنبه 03/12/28 ] [ 9:54 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
روز جدید و فرصت‌های رشد فردی
الإمامُ الصادقُ علیه السلام:
ما مِنْ یَوْمٍ یَأْتِی عَلَى اِبْنِ آدَمَ إِلاَّ قَالَ لَهُ ذَلِکَ اَلْیَوْمُ یَا اِبْنَ آدَمَ أَنَا یَوْمٌ جَدِیدٌ وَ أَنَا عَلَیْکَ شَهِیدٌ فَافْعَلْ فِیَّ خَیْراً وَ اِعْمَلْ فِیَّ خَیْراً أَشْهَدْ لَکَ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ فَإِنَّکَ لَنْ تَرَانِی بَعْدَهَا أَبَداً؛
هیچ روزی بر فرزند آدم نمی‌گذرد مگر اینکه به او می‌گوید: ای فرزند آدم، من یک روز جدید هستم و بر تو شاهد هستم. پس در من کار نیکو انجام بده و در من کار نیکو کن، تا در روز قیامت شاهد تو باشم؛ زیرا بعد از آن هرگز مرا نخواهی دید.
?? بحار الأنوار، ج7، ص325 [ شنبه 03/12/25 ] [ 10:35 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
سلام ، سلام به تمام کسانی که در پی رفتن به شهر رمضان با روزه داشتن امروز شعبان اش را به رمضان وصل می‌کنند.
پیشاپیش طلوع ماه خدا و بهار قرآن، #مبارک_تاد. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------ا پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران
روز اول ماه رمضان یکشنبه 12 اسفند 1403 است دفتر مقام معظم رهبری اعلام کرد: هلال ماه رمضان غروب امروز رؤیت نشد، یکشنبه 12 اسفندماه 1403، اول ماه رمضان المبارک خواهد بود
آیت‌الله العظمی سیستانی یکشنبه را روز اول ماه رمضان اعلام کرد طبق اعلام دفتر آیت‌الله العظمی سیستانی روز شنبه (11 اسفند 1403) متمم ماه شعبان و روز یکشنبه (12 اسفند 1403) روز اول ماه مبارک رمضان (1446 هجری قمری) است.
[ شنبه 03/12/11 ] [ 4:5 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
سیره معصومین، بهترین الگویی مبارزه شیعه سیره ائمه معصومین(علیهم السلام) برای پیروان آن حضرات، بهترین الگو در زندگی سیاسی-اجتماعی و فرهنگی بوده و می باشد. شهید مطهری(ره) به مناسبت شهادت امام کاظم علیه السلام، سخنان حکیمانه ای در این زمینه دارد که به صورت خلاصه مرور می کنیم.
« همه ائمه اطهار علیهم السلام به استثنای وجود مقدس حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه که در قید حیات هستند، شهید از دنیا رفتهاند، هیچ کدام از آنها با مرگ طبیعی و با اجل طبیعی و یا با یک بیماری عادی از دنیا نرفتهاند، و این یکی از مفاخر بزرگ آنهاست. اولاً خودشان همیشه آرزوی شهادت در راه خدا را داشتند که ما مضمون آن را در دعاهایی که آنها به ما تعلیم دادهاند و خودشان میخواندهاند میبینیم .»
« در اصطلاح، «شهید» لقب وجود مقدس امام حسین علیه السلام است و ما معمولا ایشان را به لقب «شهید» میخوانیم: «الحسین الشهید». همان طور که لقب امام صادق را میگوییم «جعفر الصادق» و لقب امام موسی بن جعفر را میگوییم «موسی الکاظم»، لقب سید الشهداء «الحسین الشهید» است. ولی این بدان معنی نیست که در میان ائمه ما تنها امام حسین است که شهید است. همان طور که اگر موسی بن جعفر را میگوییم «الکاظم» معنایش این نیست که سایر ائمه کاظم نبودهاند (8) ، یا اگر به امام رضا میگوییم «الرضا» معنایش این نیست که دیگران مصداق «الرضا» نیستند، و یا اگر به امام صادق میگوییم: «الصادق» معنایش این نیست که دیگران العیاذ بالله صادق نیستند، همچنین اگر ما به حضرت سید الشهداء علیه السلام میگوییم «الشهید»، معنایش این نیست که ائمه دیگر ما شهید نشدهاند.»
[سوال این است که:] «سایر ائمه چرا شهید شدند؟ آنها که تاریخ نشان نمی‌دهد که در مقابل دستگاههای جور زمان خودشان قیام کرده و شمشیر کشیده باشند، آنها که ظاهر سیرهشان نشان میدهد که روششان با روش امام حسین متفاوت بوده است. بسیار خوب، امام حسین شهید شد، چرا امام حسین شهید بشود؟ چون قیام نمود. چرا امام سجاد شهید شد؟ چرا امام باقر و امام صادق و امام کاظم شهید شد؟و همین طور سایر ائمه.»
«جواب این است: اشتباه است اگر ما خیال کنیم روش سایر ائمه با روش امام حسین در این جهت اختلاف و تفاوت داشته است. برخی این طور خیال می‌کنند، میگویند: در میان ائمه، امام حسین بنایش بر مبارزه با دستگاه جور زمان خود بود ولی سایر ائمه این اختلاف را داشتند که مبارزه نمیکردند. اگر این جور فکر کنیم سخت اشتباه کردهایم. تاریخ خلافش را می‌گوید و قرائن و دلایل همه بر خلاف است. بله، اگر ما مطلب را جور دیگری تلقی کنیم، که همین جور هم هست، هیچ وقت یک مسلمان واقعی، یک مؤمن واقعی-تا چه رسد به مقام مقدس امام- امکان ندارد که با دستگاه ظلم و جور زمان خودش سازش کند و واقعا بسازد، یعنی خودش را با آن منطبق کند، بلکه همیشه با آنها مبارزه میکند. تفاوت در این است که شکل مبارزه فرق میکند. یک وقت مبارزه علنی است، اعلان جنگ است، مبارزه با شمشیر است.»
« این یک شکل مبارزه است. و یک وقت، مبارزه هست ولی نوع مبارزه فرق میکند. در این مبارزه هم کوبیدن طرف هست، لجنمال کردن طرف هست، منصرف کردن مردم از ناحیه او هست، علنی کردن باطل بودن او هست، جامعه را بر ضد او سوق دادن هست،ولی نه به صورت شمشیر کشیدن.»
« این است که مقتضیات زمان در شکل مبارزه میتواند تاثیر بگذارد. هیچ وقت مقتضیات زمان در این جهت نمیتواند تاثیر داشته باشد که در یک زمان سازش با ظلم جایز نباشد ولی در زمان دیگر سازش با ظلم جایز باشد. خیر،سازش با ظلم هیچ زمانی و در هیچ مکانی و به هیچ شکلی جایز نیست، اما شکل مبارزه ممکن است فرق کند. ممکن است مبارزه علنی باشد، ممکن است مخفیانه و زیر پرده و در استتار باشد. تاریخ ائمه اطهار عموما حکایت میکند که همیشه در حال مبارزه بودهاند. اگر میگویند مبارزه در حال تقیه، [مقصود سکون و بی تحرکی نیست]. «تقیه» از ماده«وقی»است، مثل تقوا که از ماده «وقی» است. تقیه معنایش این است: در یک شکل مخفیانهای، در یک حالت استتاری از خود دفاع کردن، و به عبارت دیگر سپر به کار بردن، هر چه بیشتر زدن و هر چه کمتر خوردن، نه دست از مبارزه برداشتن، حاشا و کلا.»
« روی این حساب است که ما میبینیم همه ائمه اطهار این افتخار را-آری این افتخار را-دارند که در زمان خودشان با هیچ خلیفه جوری سازش نکردند و همیشه در حال مبارزه بودند. شما امروز بعد از هزار و سیصد سال- و بیش از هزار و سیصد سال، یا برای بعضی از ائمه اندکی کمتر: هزار و دویست و پنجاه سال، هزار و دویست و شصتسال، هزار و دویست و هفتاد سال-میبینید خلفایی نظیر عبد الملک مروان (از قبل از عبد الملک مروان تا عبد الملک مروان، اولاد عبد الملک، پسر عموهای عبد الملک، بنی العباس، منصور دوانیقی، ابو العباس سفاح، هارون الرشید، مامون و متوکل) از بد نامترین افراد تاریخند.»
« در میان ما شیعه ها که قضیه بسیار روشن است، حتی در میان اهل تسنن، اینها لجنمال شدهاند. چه کسی اینها را لجنمال کرده است؟ اگر مقاومت ائمه اطهار در مقابل اینها نبود، و اگر نبود که آنها فسقها و انحرافهای آنان را برملا میکردند و غاصب بودن و نالایق بودن آنها را به مردم گوشزد مینمودند.»
« آری اگر این موضوع نبود، امروز ما هارون و مخصوصا مامون را در ردیف قدیسین میشمردیم. اگر ائمه، باطن مامون را آشکار نمیکردند و وی را معرفی کامل نمینمودند، مسَلَّم او یکی از قهرمانان بزرگ علم و دین در دنیا تلقی میشد.»
« بحث ما در موجبات شهادت امام موسی بن جعفر علیهما السلام است. چرا موسی بن جعفر را شهید کردند؟ اولا اینکه موسی بن جعفر شهید شده است از مسلمات تاریخ است و هیچ کس انکار نمیکند. بنا بر معتبرترین و مشهورترین روایات، موسی بن جعفر علیه السلام چهار سال در کنجسیاهچالهای زندان به سر برد و در زندان هم از دنیا رفت، و در زندان، مکرر به امام پیشنهاد شد که یک معذرتخواهی و یک اعتراف زبانی از او بگیرند، و امام حاضر نشد. این متن تاریخ است.» --------------------- لذا به این نتیجه می رسیم که مبارزه را باید همسو و هماهنگ با وضعیت سیاسی-نظامی روز، به روز نمود. بنا بر این امروز برای علما ما، بهترین مبارزه، تقویت علمی حوزه های علمیه تشیع در افغانستان می باشد که می باید بنیه علمی طلاب و روحانیون را تقویت نموده و آثار مکتوب علمی روز را که جواب گوی زندگی عصری مردم باشد را گسترش دهند، همانند امام صادق علیه السلام.
خوشبختانه تقویت بنیه علمی حوزه علمیه، دو چیز بیشتر لازم ندارد: الف: تأمین معیشت طلاب و روحانیون؛ ب: تهیه کتاب؛ چون تنها راهی پیشرفت علمی حوزهای علمیه ، با درس گرفتن و خواندن کتاب تأمین می شود و بس، زیرا تجربه تهیه شدن نرم افزارهای نور، نتوانسته است طلاب و روحانیون را شیخ انصاری و صاحب کفایه ووو بار بیاورد.
[ یکشنبه 03/11/7 ] [ 10:39 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
چگونگی از دنیا رفتن حضرت زینب(س): رحلت یا شهادت؟
در تاریخ و چگونگی وفات حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) اختلاف‌نظر وجود دارد، بنا بر روایت مشهور حضرت زینب(س) پس از تحمل مصائب کربلا و رنج‌های اسارت در نیمه رجب سال 62 در 57 سالگی از دنیا رفتند. اما چگونگی درگذشت آن حضرت یعنی شهادت یا وفات از پرسش هایی است که مانند روز رحلت و محل تدفین شان، محل اختلاف است. طبق برخی از احتمالات حضرت زینب سلام الله علیها پس از ورود به مدینه، در مجالس و محافل سخن می گفتند و مظالم و جنایات یزیدیان را بازگو می کردند. فرماندار مدینه ماجرا را به یزید نوشت و او دستور داد زینب سلام الله علیها را مخیر سازند تا هر شهری که می خواهد (غیر از مکه و مدینه) برود. حضرت زینب سلام الله علیها به شام رفتند و در آن جا اقامت کردند و پس از چندی در همان جا از دنیا رفتند . در کتاب زینب الکبری من المهد الی اللحد وجود دارد و آن اینکه حضرت زینب کبری توسط عوامل یزید مسموم شد و به شهادت رسید که این احتمال هم دور نیست چون حضرت زینب نیز مانند امام سجاد علیه السلام همه وقایع کربلا را با چشم دیده و همواره درصدد برملا کردن ظلم و جور حکومت بر خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودند و تحمل این مساله برای امویان و به ویژه یزید سخت می نمود. البته دشمن در انجام این کارها سند به دست کسی نمی‌دهد و در خفا و پنهانی دست به این اعمال می‌زنند". در تاریخ و روز وفات آن حضرت هم اختلاف هست. مشهور این است که آن حضرت در 15 رجب سال 62 هجری روز یکشنبه وفات کرده است. محل دفن حضرت زینب سلام الله علیها آنچه از تاریخ به دست مى‌آید، بناى این مزار قدمت بسیار دارد. حتى در قرن دوم نیز موجود بوده است، زیرا بانوى بزرگوار؛ سیده نفیسه، همسر اسحاق مؤتمن فرزند امام جعفر صادق (ع) به زیارت این مرقد مطهر آمده است. اما آن روایت که زیارتگاه حضرت زینب سلام الله علیها را در شهر قاهره مصر، نقل می کند، اشتباه اسمی است. آری! در آن روایت آمده است، حضرت زینب سلام الله علیها به علت افشاگری علیه دستگاه بنی امیه، مجبور شدند که مدینه را ترک کنند. از این رو مصر را انتخاب کردند. بعد از مدتی اقامت، همان جا از دنیا رفتند. سیده زینب در شهر قاهره هم اکنون زیارتگاه مجلل و با شکوهی است !! این قبر متعلق به زینب بنت یحیی بن حسن الانور ابن زید ابن حسن ابن علی بن ابیطالب است که به دلیل تشابه اسمی با حضرت زینب (س) عقیله بنی هاشم اشتباه گرفته شده است. [ پنج شنبه 03/10/27 ] [ 5:36 صبح ] [ 1000Hasani ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  دوستان! چند سالی در کشور خودم به نام افغانستان آواره تر از دیار دگرانم، حال این معنی را بر خویش دارم می قبولانم که برای مردم ما هجرت، سفر دور درازی است که انتهای آن محکمه عدل الهی است. لذا هروقت دلم از نا مردمی ها و نامردی های اطرافیان و سران بی سر و حاکمان متعصب سود جویِ کشورم ... می گیرد سراغ « سلام مهاجر » رفته دل نوشته های که قطرات دریای دل گرفتگی های هجران همیشه خانه بدوشی هست را باشما در میان می گذارم . باری عزیزان؛ این جهان همچون درخت است اى کرام ما بر او چون میوه هاى نیم خام سـخـتـگـیرى و تـعـصـب خـامى است تا جنینى کار خون آشامى است | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
