آشنایی بیشترِ برادران ایرانی با افغانستان؛ از قلم یک ایرانی

آری! این 13 نفر شهید اخیر ولایت بغلان و تمام  شهداء یادآوری شده در متن ذیل، همه شیعه از قوم هزاره بودند؛ در افغانستان 90% بلکه بیشترِ شیعیان را قوم هزاره تشکیل میدهند؛

> و قوم هزاره یکی از وارثان اصیل این خطه بخون نشسته خراسانِ که افغانستان نامیده می شود هستند .... 

 [Forwarded from ھـزا?گـے‌و‌اصا??ــ]

یادداشتی متفاوت از فعال ایرانی  مقیم ایتالیا "احسان سلطانی" در مورد نسل کشی، تبعیضات تاریخی برادران ناراضی و فاشیست نژادی بر قومیت هزاره

قدمخواران داعش در افغانستان خودروی حامل کارگران معدن زغال سنگ را متوقف می‌کنند، فقط "هزاره"ها را از خودرو پایین می‌آورند و آنها را به رگبار می‌بندند. در نتیجه این حمله  13 تن از کارگران معدن که همگی هزاره بوده‌اند، جان باخته‌اند.

نوامبر سال گذشته  "افراد ناشناس" در افغانستان، 21 هزاره را در جاده قندهار–زابل از اتوبوس پیاده کرده و ربودند و سر 7 هزاره ربوده شده را به شکل وحشیانه‌ای از تن‌شان جدا کردند. چند ماه پیش از آن، تروریست‌ها، 31 هزاره را در مسیر هرات به کابل به همین روش از اتوبوس پیاده کردند و ربودند.

چهار هزاره دیگر(دو زن، یک کودک و یک راننده ) را به همین روش در ماه ژوئن سال گذشته در ولایت غزنی ربودند.ماه می همان سال افراد مسلح ناشناس که لباس سربازان ارتش افغانستان را به تن داشتند، 13 نفر از مسافران هزاره را در ولایت بلخ، از اتوبوس پائین آوردند و به رگبار بستند.

یکی از کارگران معدن که در اثر تیراندازی زخمی شده، می‌گوید افراد مسلح به ما می‌گفتند که شما "کافر" هستید و باید بمیرید. چندی پیش ویژه برنامه‌ی آماج پیرامون "گروگان‌گیری‌های هزاره ها" را نگاه می‌کردم؛ ذوالفقار امید، رئیس حزب کار و توسعه افغانستان می‌گفت "تروریست‌ها وقتی جلوی اتوبوس‌ها را می‌گیرند اول می‌گردند ببینند در میان مسافران کدامشان هزاره هستند؛ می‌گویند هزاره‌ها دست‌هایشان را بالا ببرند و خودشان را معرفی کنند و به این شکل فقط هزاره‌ها را به گروگان می‌گیرند."

اگر این کشتار هدفمند هزاره‌ها  در افغانستان، نامش "پاکسازی قومی" نیست، پس چیست؟

هزاره‌ها مظلوم‌ترین اقلیت خاورمیانه‌اند؛ از 1880 که عبدالرحمن‌خان زمام امور افغانستان را در دست گرفت و در اولین اقدامات خود به منظور تحکیم قدرتش دست به اعمال خشونت بار و خون‌باری علیه مردمان هزاره در افغانستان زد و هزاره‌ها که ساکنین اصلی قندهار بودند را به اجبار به نواحی مرکزی این کشور کوچاند تا قتل‌عام هزاران "کافر هزاره" در دهه 90 به دست طالبان در مزار شریفِ بلخ و سر پل و بامیان تا هزاره‌های مقیم کویته در پاکستان که روزی نیست که خبر قربانی شدنشان به گوش نرسد.

از صد سال گذشته تا کنون، صدها هزار هزاره‌ را با اقدامات تبعیض‌آمیز و خشونت‌بار از افغانستان رانده‌اند؛آنها که مانده‌اند در اثر تبعیض‌های عمیق سیاسی و اجتماعی‌ای که در طول این سال‌ها به آنها روا داشته شده، در پائین‌ترین مراتب سیاسی و اجتماعی در این کشور قرار گرفته‌اند.

آنها هم که برای فرار از خشونت و تبعیض مجبور به کوچ و مهاجرت به کشورهای دیگر منطقه شده‌اند، گرفتار تبعیض و بدرفتاری و سرنوشت مشابهی شدند که در کشور خودشان با آن روبرو بودند. غم غربت و مهاجرت را به غم تبعیض و خشونت اضافه کنید؛ ببینید می‌توان مظلومیت یک هزاره را فهمید؟

در ایران که بیشترین اشتراکات زبانی و فرهنگی و مذهبی را با آنها داشتیم، چه میزبانان خوبی بودیم برای آنها؛ با فکر کردن به مظلومیت هزاره‌ها انگار یک چیزی سینه‌ی آدم را فشار می‌دهد.

نمی‌دانم چه تعداد هزاره‌ از دهه نود میلادی به این سو در اثر خشونت‌های هدفمند با کوچ اجباری از افغانستان به کشورهای ایران،پاکستان، عراق، ترکیه و سوریه پناه بردند و یا خود را به کشورهای اروپایی رساندند؛ اما بر اساس آمار رسمی وزارت کشور دستکم 3 میلیون افغانستانی در ایران زندگی می کنند که با توجه به اشتراکات زبانی و مذهبی هزاره‌ها به ایرانیان، به نظر می‌رسد اکثریت این مهاجران را هزاره‌ها تشکیل می‌دهند و این دقیقا همان اتفاقی ست که ما آن را با نام "پاکسازی قومی/نژادی" می‌شناسیم.

در سال 1492 جزیره هائیتی 900 هزار نفر جمعیت بومی داشت. در سال 1508 تنها 60 هزار نفر از این مردم زنده بودند. در سال 1533 تعداد سکنه بومی تنها 4000 نفر گزارش شد و در نیمه سده هیجدهم هیچ نشانی از آنان برجای نماند.

تاریخ آیا چیزی از موریسک ها و کوچ اجباری و پراکندن آنها توسط فیلیپ دوم در اسپانیا به خاطر دارد؟

اتفاقی که در طول این سال‌ها برای هزاره‌ها در افغانستان در حال وقوع است.

https://telegram.me/joinchat/Dd9VuT7M5wSyn4jPhqBiXw